tot en met 3 september

Roze/paarse gekleurde meer:

Slapende kangoeroe:

Matthew Flinders red cliff loukout

Lake Gilles

Graan silo's Kimba:

Lookout punt Kimba

Golfbaan Ceduna

27 augustus:

Nu we de smaak te pakken hadden van het golven zijn we vandaag bij de drie volgende plekken een balletje gaan slaan. De eerste plek waar we vandaag een balletje hadden geslagen was Penong. Wanneer je op de baan stond uit je uitzicht op van die ijzeren windmolens. De baan had dan hier ook zijn naam aan te danken, Windmills. De tweede plek waar we stopte was in Nundroo. De laatste golfbaan die we vandaag hadden bezocht was in Nullarbor. In dit plaatsje zijn we nog gestopt bij de Murrawijinie Caves. Dit waren drie groten die opeens uit het niks opdoken. Op de weg hier naar toe zag je ook echt helemaal niks. Hier liep een zandweggetje en je zag niks van huizen, auto's, bomen of mensen. Het enige wat je zag waren kleine plantjes. Uiteindelijk hebben we overnacht op de plek near head of bight in Nullarbor. Dit was een plekje waar je gewoon je tent op kon zetten en een kampvuurtje kon maken. Ook op deze plek was er op de bomen na helemaal niks.

28 augustus:

Ook vandaag zijn we de golfbanen weer aan opzoeken. Maar voordat we dat gingen doen zijn we walvissen gaan spotten. Op de eerste plek hadden we een prachtig uitzicht. Hier konden we mooi langs de kustlijn afkijken, maar geen walwissen. Op de tweede plek waren ook geen walvissen, maar wel weer een prachtig uitzicht. Op de derde plek lag er dan één walvis lekker in het water te dobberen. Nu was het tijd om naar de eerste golfbaan te rijden in Border Village. Nadat we hier een balletje hadden geslagen konden we de grens van South Australia en West Australia oversteken. Op de grens werd de auto gecontroleerd of we geen verse groenten en fruit mee namen naar West Australië. Vervolgens hadden we de golfbanen in Eucla, Mundrabilla en Madura opgezocht. In Madura hebben we dan ook onze nacht doorgebracht op de camping.

29 Augustus

Vandaag zijn we onze dag weer begonnen met de golfbanen  op te zoeken. De eerste golfbaan van vandaag was in Coclebiddy. Deze baan is genoemd Eagles Nest. Achter de benzine pomp zaten dan ook twee hele grote roofvogels. Vervolgens zijn we doorgereden naar de golfbaan in Caiguna. Deze baan was genoemd 90 mile straight, want een stukje verder op begon de Australische langste rechte weg die 146.6 km lang recht is.  Daarna zijn we doorgereden naar Balladonia om de laatste baan voor vandaag op te zoeken. Hier hebben we dan ook onze slaapplek opgezocht genaamd Afgan rock. Hier waren allemaal stenen waar je op het grasveld mocht kamperen. Hier liep dan ook moeders emoe rond met der kindjes.

30 Augustus

Voor vandaag hadden we een lange rit gepland. We wilde vandaag alle golfbanen hebben gehad. Dit betekende dat we er nog vijf moesten doen op drie verschillende plaatsen. Eigenlijk was onze planning om naar Esperance te gaan, maar dat zou betekenen dat we de laatste drie golfbanen niet konden doen en dus ook geen certificaat zouden krijgen. Dus hadden we maar besloten om een detour te doen van ongeveer 400 km. De eerste baan van vandaag was in Fraser Range. De tweede en de derde waren in Norseman. Vanuit dit punt wilde we dus eigenlijk naar beneden gaan naar Esperane. De vierde baan van vandaag was te vinden in Kambalda. De laatste twee banen waren te vinden in Kalgoorie. Deze banen lagen bij een officiële golfclub waar de kangoeroes over de banen heen huppelde. In Kalgoorie hebben we dan ook onze nacht doorgebracht.

31 Augustus:

Vandaag konden we onze certificaat ophalen dat we de Nullabor Links hebben gespeeld. Vervolgens zijn we naar een look out punt genaamd Super pit in Kalgoorie gegaan. Dit is een hele grote goudmijn. Kalgoorie wordt ook wel de goud hoofdstad van Australië genoemd. Nadat we dit hadden gezien zijn we onze weg vervolgd naar Esperance. Dit betekende dus dat we voor vandaag 400km moesten rijden. Daar aangekomen hebben we een camping geboekt en zijn we een kijkje gaan nemen bij een strand in de buurt genaamd Salmon beach om even lekker uit te kunnen waaien.

1 september

Vandaag hadden we erg slecht weer. Wat betekende dat we niet veel konden doen. Op het moment dat het droog was zijn we een kijkje gaan nemen bij het strand dat langs de camping lag.

2 september:

In de nacht hebben we erg veel regen en harde wind gehad. Hierdoor hadden we besloten om onze tent maar vlug in te pakken, aangezien het de komende dagen zo nog bleef. We waren van plan om dan maar naar een hostel in het dorpje te gaan, maar die was bezig met renovatie en konden we er dus niet terecht. Uiteindelijk hebben we maar een Airbnb geboekt wat voor mij dus de eerste keer was dat we dit gebruikte. We waren terecht gekomen bij twee mensen hier in het dropje die verschillende kamers in hun huis deden verhuren aan andere mensen. Hier kregen we onze eigen kamer en konden we alles in het huis gebruiken. Dit was dus een goede ervaring. Maar voordat we naar dat huisje gingen hebben we een deel van de great ocean drive in Esperance gereden. Dit leed ons langs verschillende stranden in Esperance. Op de eerste foto is het strand West beach te zien. Op de tweede foto is Twilight Beach te zien.

3 September:

Aangezien het nog steeds niet echt geweldig weer was in Esperance wilde we weer ergens in een huis de nacht door brengen. De mensen waarbij een we een Airbnb kamer hadden gehuurd gaven ons de tip om couchsurfing te gaan gebruiken. Dit is een site waarop jij jezelf kan aanmelden om slaapplekken aan te bieden. In Esperance waren dan ook verschillende mensen die dit aanboden. Uiteindelijk hebben we contact gelegd met een broer en zus waar we 's avonds hadden afgesproken om een drankje mee te doen. Na wat gedronken te hebben werden we van harte uitgenodigd om twee nachten bij hun door te brengen. Ook gaven ze allerlei tips wat we hier in de buurt konden doen.