5 tot en met 17 september
17 september 2017 - Perth, Australië
5 september
Vanaf vandaag zou het weer mooi weer worden. Dus hadden we besloten om naar Lucky Bay te gaan. Dit is een van de mooiste stranden in Western Australia. Nick en Kate hadden gezegd dat we 4wd route over het strand wel konden nemen. Dit gingen we dus ook doen, alleen bleek dit niet zo’n groot succes te zijn omdat de zee op zijn hoogst stond toen we er naar toe reden. Een australische surfer had gezegd dat dit nog makkelijk te doen was. Nadat we nog een klein stukje waren door gereden hadden we toch maar besloten om te draaien en de normale weg naar Lucky Bay te pakken. Aangekomen bij Lucky Bay was het wel te begrijpen waarom dit een van de mooiste stranden is. Het water is heel blauw en het zand is erg wit. Bij Lucky Bay is ook een camping waar wij de nacht door hebben gebracht.
6 september
Voor vandaag stond de Frenchman Piek op de planning. Dit is een heuvel van ongeveer 300 meter hoog die je omhoog kan lopen. De wandeling omhoog was toch iets zwaarder dan dat ik had verwacht, want het ging ook erg stijl omhoog. Maar aangekomen boven op de berg was dit zeker de moeite waard geweest. Vanaf hier kon je heel ver weg kijken en kon je verschillende prachtige stranden en heuvels zien. Hierna zijn we terug gereden naar Esperance om hier weer de nacht door te brengen.
7 september
Dennis ging vandaag op een vissers boot vissen dus kon ik mijn eigen plan trekken en was ik dus naar de Rotary Look out gelopen. Hier was een platform die je doormiddel van een paar traptreden kon beklimmen. Op het platform kon je 360 graden om je heen kijken. Aan de ene kant kon jr over heel Esperance heen kijken en aan de andere kant kon je verschillende stranden zien. Hier was ook een korte wandeling die je iets verder richting het water bracht. Hier had je dan een beter zicht op de stranden en op eilandjes dir in het water lag. Aangezien Dennis was gaan vissen stond er ’s avonds op het menu vis. Hij kwam terug op de camping met zes vissen die nog gesneden moesten worden. Wat een vies werkje, ben blij dat ik dat niet hoefde te doen.
8 september
Vandaag gingen we onze weg richting Perth weer vervolgen. Na wat gereden te hebben, hebben we de nacht door gebracht in Jerramungup.
9 september
Vandaag reden we door naar Albany. Nadat we een camping plaatsje hadden gevonden hebben we even uitgewaaid aan het strand.
10 september
Dennis voelt zich behoorlijk ziek, dus voor de zekerheid hebben we voor vandaag maar een hostel geboekt in Albany om hier lekker warm en droog uit te kunnen rusten.
11 september
Je kunt het al raden vandaag voel ik mezelf niet zo goed. Dan nog maar een dagje uitrusten in het hostel.
12 september
Vandaag gingen we dan toch weer op pad. Als eerst zijn we richting een blowhole in Albany gereden. Na ongeveer 900 meter lopen kwam je bij een blowhole uit. Ik verwachte dat er veel water er uit gespoten kwam, omdat dat teminste gebeurde bij de blowhole in Kiama. Er kwam wel water uit, alleen dit was niet zo heel veel, maar het was wel leuk om te zien. Vooral omdat je iets na beneden moest lopen richting de rand van de stenen en de zee om een goed uitzicht te hebben. Daarna zijn we door gereden na Jimmy.Newell’s harbour lookout. Hier kon je prachtig tussen twee heuvels kijken waar de zee een weg tussen doof had gemaakt. Hierna stond op de planning Denmark. Net voorbij Denmark in Walpole is de giant tree top walk. Dit is een wandeling van 600 meter die je tot 40 meter hoog tussen de bomen brengt. Over een wadelpad dat in de lucht hangt en wiebelt. Aangekomen op het hoogste punt zag je heel veel hogen bomen. Daarnaast was hier ook nog een andere route te vinden. Deze route ging niet de lucht in. Hier liep je langs verschillende grote bomen. Sommige hiervan waren door ziektes, insecten en bosbranden geheel uit gehold.
Als slaapplek hebben we toch maar weer een hostel geboekt in Walpole om een beetje verder uit te kunnen zieken.
13 september
We dachten dat we er weer tegen aan konden alleen Dennis voelde zichzelf flink beroert en ik had last van een vervelende hoofpijn. We hadden dan toch maar weer besloten om een dagje niks te doen en lekker uit te rusten.
14 september
Voor vandaag staat Pemberton op de planning. In Pemberton hebben ze drie uitkijktorens in bomen die je kunt beklimmen. Ik had al verschillende verhalen gehoord dat veel mensen deze uitkijktorens niet durfde te beklimmen. Wij zijn naar de Dave Evans Bicentential tree in het Warren national park gegaan. Dit is een boom van totaal 65 meter en dan ben je in de uitkijktoren. Aangekomen bij de boom waren we vlug en enthousiast aan de klim begonnen. Nadat ik tussen de 5 en de 10 meter boven de grond was begon ik toch een beetje te twijfelen. We wisten dat het eerste platform 20 meter boven de grond was en dat we eigenlijk al bijna op de helft waren. Ik had gezegd oke ik ga door tot het eerste platform. Nadat ik twee treden verder omhoog was gegaan en deze traptrede hoger zat dan de rest had ik besloten om toch maar heel vlug naar beneden te gaan. De afstand tussen de treden was behoorlijk en als je misstapte en viel had je een groot probleem, want er zat namelijk helemaal niks onder je.
Omdat deze uitkijktorens niet zo’n super groot succes was hadden we besloten om naar de Beedelup Fall te gaan in het Beedelup National Park. Na een korte wandeling kwamen we op een brugje uit waar we mooi op de waterval uit konden kijken.
Als slaaplek sliepen we op een campground genaamd Camp Workers Pool in Barrabup
15 september
Voor vandaag staat Magaret River op de planning. Nadat we hier waren aangekomen bleek dat er voor ons niet zo heel veel te doen was op de wijntours na. We hadden gelezen dat er een natuurlijke spa in de buurt was. Aangezien het mooi weer was zijn we naar deze spa gereden in Yallingup. Aangekomen bij de parkeerplaats moesten we over de stenen heen om bij het water uit te komen. Want deze plek is lang geheim gehouden voor de toeristen en alleen de lokale mensen wisten van deze plek af. Nadat we voor het eerst hadden gezwommen deze lente gingen we opzoek naar een kampeerplaats. Voor vandaag besloten we voor een caravan park in busselton te gaan. Nadat we onze plaats hadden geboekt waren we naar de jetty in Busselton gegaan. Deze Jetty is in totaal 1.8km lang. Dus gaat behoorlijk ver de zee in. Aan het einde van de jetty zit een souvenirwinkeltje. Je zou zelfs kunnen zeggen dat je met de trein die over de jetty gaat naar het souvenirwinkeltje gaat. Ik had besloten om naar het einde van de jetty te lopen en hier kon je ver weg kijken. Aan de ene kant zag je alleen maar zee en aan de andere kant zag je wat heuvels in de verte.
16 september
Het zonnetje scheen in de ochtend maar ’s middags was het niet zo’n mooi weer meer. Voor vandaag hadden we besloten om lekker een dagje op dr camping te blijven en niks te doen.
17 september
Voor vandaag staat Perth op de planning. Vanaf waar we nu zitten is dat nog ongeveer 2,5 uur rijden. Op de weg naar Perth toe zouden we langs Bunbury komen. Hier zit een grote speelhal gevestigd met allemaal trampolines. Het is tijd om ons zelf even een uurtje uit te leven voordat we in Perth zijn. Na een uurtje gesprongen te hebben zijn we onze rit naar Perth vervolgd.
Je ziet meer in dit jaar dan menigeen in een heel leven. Geweldig.
Blijf er van genieten.
Is je verslag goed afgekomen?
Ben je nu ook zo af en toe aan het werk, of is het puur vakantie?
Groetjes, Marijke